H πόλη αγκαλιάζει τις ζωές και καθορίζει την καθημερινότητά μας. Φιλοξενεί τις σχέσεις μας και καθρεφτίζει τις προθέσεις και τις αντιθέσεις μας. Μεταμορφώνεται ιστορικά από τις επιλογές μας αλλά και μας προσδιορίζει ως πολιτικά υποκείμενα. Διλήμματα και κίνδυνοι, συμβολισμοί και αλληγορίες, πόρτες (συνήθως κλειστές κι ενίοτε ανοικτές) συγκροτούν τον λειτουργικό και συνάμα ψυχολογικό μηχανισμό της. Γιατί ωστόσο δεν την εγκαταλείπουμε; Τι συνεχίζει να μας προσφέρει το σύστημα της πόλης; Είναι ικανές οι πολιτισμικές και παραγωγικές συνθήκες του αστικού χώρου να γεφυρώσουν τις ενεργητικές αναμνήσεις με τις προσδοκίες που καλλιεργούμε για το μέλλον της;